Een natuurlijke harmonie
Wanneer de mobiliteit een eeuwige lente voedt
Vespa heeft van oudsher een hele hechte en harmonieuze band met de natuur en het milieu. Het zijn geen innovatieve keuzes in naam van de efficiëntie en lage verbruiken, maar bovenal een levensvisie die - vanaf de eerste communicatiecampagnes van de jaren 50 en 60 - een droomt projecteert van ontsnapping aan de routine, van bestemmingen die de grauwe dagelijkse sleur ver achter ons laten om het contact te herstellen met een schone, vreugdevolle en levendige wereld.
In zijn communicatie pleit Vespa ook tegen het verkeer en de monotonie waarvoor hij als een speciaal tegengif wordt herkend, of gebruikt hij nieuwe manieren om zijn nauwe band met de natuur te benadrukken. Zo ontstaan gevierde reclame-slogans zoals "Vespizzatevi" (Vespiseer u) (1950-54) en "Con Vespa si può" (met Vespa kan het) (1968), en de "Chi Vespa mangia le mele" (wie Vespaat eet appels) (1969-71).
Ook "Respira chi Vespa" (wie Vespaat, ademt) (1972) en "Splende chi Vespa" (wie Vespaat, schittert) (1972) verschijnen op het toneel, gevolgd door de reclamecampagne met de totale identificatie van Vespa met de natuur, waarvoor hij presenteerde met een strandlaken "Oggi sono il mare" (vandaag ben ik de zee) (1983) of met trekkinglaarzen “Oggi sono il bosco” (vandaag ben ik het bos) (1983). Een thema dat zo belangrijk was dat het werd verwerkt in het beeld van de kalender van de late jaren 90 - bedoeld om ons het hele jaar door te begeleiden - waarin het Vespa-silhouet door een compositie van bloemen en groene bladeren wordt gevormd.
Het is echter met de nieuwe ecologische gevoeligheid van de jaren 70 - middenin de jongerenrevolutie - dat één van de beroemdste en meest typerende reclamecampagnes van dat decennium het licht ziet - de "sardomobili", de sardinemobielen van Gilberto Filippetti - een leuke parodie op de auto's die er schuldig aan zijn geen Vespa's te zijn!
Zo ontstaan in 1972 de kleurrijke "vierwielige sardines", die ervoor bestemd zijn om zich "elleboog aan elleboog" op te sluiten in garages, om "niet te genieten van de zon", "elkaars lucht weg te happen", "elkaar altijd uit te dagen", "niet van anderen te houden", "te krijsen met de claxon", "de tijd te stelen", terwijl "wie Vespaat (gaat)", triomfantelijk blijft "schitteren", "ademen" en de vrede nastreeft en wordt gerespecteerd en "fluistert" in plaats van schreeuwen, om "eerder aan te komen". In nauwe rijen namen de "sardomobili" - de auto's - steeds meer ruimte in beslag, niet alleen op de poster, maar ook in de steden en straten, daarmee de lucht vervuilend en de stilte vernietigend. Die stilte die, met de komst van de Vespa Elettrica in 2018, synoniem wordt aan beter rijplezier en hogere levenskwaliteit in het zadel van een Vespa, omdat kiezen voor Vespa bovenal esthetische bevrediging en zich onderscheiden betekent, ongeacht de af te leggen route.
We moeten ook nooit vergeten dat Vespa het tegengif is voor de "sardomobili" - symbool van een anachronistische wereld van volwassenen die gedegenereerd, conformistisch en niet vrij is - omdat hij energie en kleur geeft aan een serene en ecologische, schone en frisse wereld.
Vespa als metafoor van een eeuwige lente, het seizoen dat aan het eind van de jaren 60 en het begin van de jaren 70 zijn naam gaf aan een revolutionair model - Vespa Primavera - dat twee wielen en een motor beschikbaar stelde voor de veranderende wereld en zich vandaag, vijftig jaar later, technologisch en uiterlijk vernieuwd, opnieuw presenteert.
ONTDEK DE MODELLEN
VESPA 50 A PEDALI
1970
De voor de Franse markt bestemde Vespa 50 werd omgebouwd om te worden aangepast aan de toen geldende regels in Frankrijk. Op deze nieuwe scooter moest het mogelijk zijn om pedalen te monteren in overeenstemming met een Franse wet die vereiste dat elk tweewielig voertuig pedalen had. Deze extra objecten wekten de nieuwsgierigheid van het publiek en maakten van deze Vespa een collector's item.
VESPA 50 SPECIAL
1973
De Vespa 50 Special werd in 1969 op de markt gebracht en was bestemd voor een target van jongeren, met cosmetische aanpassingen aan het stuur en de voor- en achterlichten. In 1969 werd ook de Vespa 50 Elestart gelanceerd, met hetzelfde ontwerp als de Special, maar met een innovatieve technische aanpassing: een elektrische starter. Vanaf 1969 tot en met 1973 lanceerde Piaggio één van zijn beroemdste campagnes: “Chi Vespa mangia le mele” (Wie Vespaat eet appels), die verwees naar het succes van de Vespa 50 Special.
VESPA 125 ET3
1976
De Vespa ET3 125 werd specifiek voor de exportmarkt besteld en had dezelfde kenmerken als de Italiaanse ET3, zoals het zadel, de ventilatorkap en het kleurengamma. Hij was heel populair in Japan, waar hij tot het midden van de jaren 90 werd verkocht.
VESPA PRIMAVERA ET3
1976
De Vespa ET3 Primavera was een heel groot succes met 144.000 geproduceerde exemplaren. De kleinere afmetingen, vergelijkbaar met die van de Vespa 50 cc, verzekerden grote wendbaarheid en een uitstekende wegligging. Hij werd in de jaren 70 ontwikkeld voor een markt van jongeren en bevatte details zoals een zadel van jeans om er de essentie van weer te geven.
VESPA RALLY 200
1976
Na het grote succes van de Vespa 180 in 1972 ontwikkelde Piaggio voor de eerst keer een model met een 200cc-motor. De reactie op dit nieuwe product was heel positief met veel mensen bereid om maanden te wachten om zijn scooter te verkrijgen. Op het oog is de Vespa 200 vooral herkenbaar aan de witte kleur van het frame en de behuizingen; hij had ook een krachtigere motor met elektronische injectie. Tussen 1972 en 1979 werden meer dan 41.700 exemplaren geproduceerd van de Vespa-rally 200.
VESPA GIGANTE
1977
Hij was representatief voor de Vespa PX en gebouwd voor de presentatie van de nieuwe lijn in Parijs in 1977 om jaren later te worden aangepast voor de lancering van de Vespa T5. De Vespa Gigante werd door de kunstenaar Stefano Tonelli met stedelijke graffiti versierd; deze afbeeldingen staan tentoongesteld in het Piaggio-museum samen met het model dat nu weer zijn oorspronkelijke rode kleur heeft.
VESPA 100 SPORT
1978
Het model 100 Sport was de zoon van de Vespa 90, en werd ontwikkeld in overeenstemming met de wetgeving inzake lichte motorfietsen in de Verenigde Staten; zo zijn bijvoorbeeld de achterlichten beduidend groter. De toename van het slagvolume van 90 naar 100 cc werd bereikt door de vergroting van de cilinderbuis.
VESPA P125X
1978
De Vespa werd als nieuw model op de Milaan-show van 1977 gepresenteerd. De PX werd heel populair onder de jeugd. Door zijn vierkante lijnen en groter frame was hij extreem herkenbaar. Op de stuurstang was een volledig opnieuw ontworpen snelheidsmeter gemonteerd en mede dankzij de nieuwe voorvering met telescopische schokdemper was het model heel innovatief.
